Η ταινία «It» («Το Αυτό») του 2017, βασισμένη στο ομότιτλο, διάσημο και πολυδιαβασμένο βιβλίο του Στίβεν Κινγκ, του «βασιλιά του τρόμου», όπως τον έχουν αποκαλέσει. Δεν είμαι τόσο των θρίλερ, δεν είμαι καθόλου των ταινιών τρόμου, αλλά αυτό (pun intended) αποφάσισα να το δω και δεν το μετάνιωσα καθόλου. Άσε που το μήνυμα που περνά είναι εξαιρετικό: η σωτηρία (σου) περνά μέσα από την νίκη επί του (όποιου) φόβου (σου)!
Δεν μ’ αρέσει
Ο αποκλεισμός του Ολυμπιακού από την συνέχεια του Τσάμπιονς Λιγκ και, το κυριότερο, ο τρόπος με τον οποίο ήλθε. Με κάκιστη εμφάνιση και ξεγυρισμένη «τεσσάρα» μέσα στο «Καραϊσκάκη» από την Μακάμπι Χάιφα! Βάσει της συνολικής τους εικόνας στα δύο παιχνίδια με την πρωταθλήτρια Ισραήλ οι «ερυθρόλευκοι» δεν άξιζαν να προκριθούν.
Στην 20ετή του καριέρα ο επιθετικός Μάρκο Γκαμπιαντίνι συμμετείχε σε περισσότερους από 790 αγώνες και σημείωσε 276 γκολ, ενώ κέρδισε τον σεβασμό και την εκτίμηση των συμπατριωτών του Άγγλων φιλάθλων κι ας μην έπαιξε παρά ελάχιστα στην Πρέμιερ Λιγκ.
Σχεδόν όλα του τα χρόνια ως ποδοσφαιριστής τα πέρασε στην χώρα του. Λέμε «σχεδόν», διότι ένα εξάμηνο βρέθηκε μακριά της: από το καλοκαίρι έως τον χειμώνα του 1997 αγωνίστηκε… στην Νέα Σμύρνη και τον Πανιώνιο!
Στον πάγκο των «κυανέρυθρων» τότε βρισκόταν ο αείμνηστος Γιάννης Κυράστας και ο 29χρονος τότε άσος έδειξε από τι… πάστα ήταν φτιαγμένος, σκοράροντας 4 γκολ σε 11 ματς στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής! Δύο έβαλε στην Βέροια και από ένα σε Αθηναϊκό και Προοδευτική. Καθόλου κακή επίδοση!
Ωστόσο, ό,τι άρχισε ωραία τελείωσε με πίκρα σε αυτήν την ιστορία. Τον Δεκέμβριο ο Άγγλος αποχώρησε, για λόγους ανεξάρτητους από την δική του θέληση. Τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε ο σύλλογος ήταν εκείνα που τον ώθησαν στην έξοδο. Παρ’ όλ’ αυτά, μέσα από τις καλές του εμφανίσεις οι φίλοι του «Ιστορικού» εκτίμησαν το ταλέντο και τις ικανότητές του και τον έβαλαν στην καρδιά τους.
Ο Μάρκο Γκαμπιαντίνι γεννήθηκε το 1968 στο Νότιγχαμ, από Ιταλό πατέρα και Αγγλίδα μητέρα. Στην σταδιοδρομία του αγωνίστηκε κυρίως στην Β’ και στην Γ’ αγγλική κατηγορία, ενώ πέρασε για πολύ λίγο (14 συμμ./1 ασίστ) από την Πρέμιερ Λιγκ με την Ντέρμπι. Φόρεσε τις φανέλες των Γιορκ, Σάντερλαντ, Κρίσταλ Πάλας, Ντέρμπι, Μπέρμιγχαμ, Όξφορντ, Στόουκ Σίτι, Ντάρλινγκτον, Νορθάμπτον και Χάρτλπουλ. Το 1984 ξεκίνησε και τον Ιανουάριο του 2004 αποσύρθηκε από την ενεργό δράση έχοντας προηγουμένως ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς στο γόνατο. Χρίστηκε διεθνής με την Εθνική Ελπίδων αλλά και με την Β’ Εθνική Ανδρών της Αγγλίας.
Αφού κρέμασε τα παπούτσια του καταπιάστηκε με επιχειρηματικές δραστηριότητες («τρέχει» το δικό του βραβευμένο ξενοδοχείο!), εργάστηκε ως ραδιοφωνικός παραγωγός παρουσιάζοντας αθλητική (φυσικά!) εκπομπή, ενώ ίδρυσε και την δική του εταιρεία εκπροσώπησης αθλητών από διάφορα σπορ (ποδόσφαιρο, ράγκμπι, κρίκετ).
Το «Spiderman: Nowayhome». Νομίζω ότι μάλλον αυτή είναι η καλύτερη ταινία Spiderman που βγήκε ποτέ…
Δεν μ’ αρέσει
Η πολυκοσμία του καλοκαιριού. Αποπνικτική, κουραστική και βέβαια επικίνδυνη.
Το τραγούδι της εβδομάδας:
(Πολλά ωραία τραγούδια τα έχω ανακαλύψει βλέποντας μια ταινία. Έτσι κι αυτό. Ακούγεται στο «I don’t feel at home in this world anymore» του 2017, με τους Μέλανι Λίνσκι και Ελάιτζα Γουντ, το οποίο, παρεμπιπτόντως, πήρε τον τίτλο του από έναν στίχο του εν λόγω τραγουδιού. Σας συνιστώ να την δείτε την ταινία!)
Η Μορφωτική Ένωσις Νεολαίας Τούμπας, η Μ.Ε.Ν.Τ., όπως όλοι την γνωρίζουμε, με την μακρόχρονη ιστορία και πλούσια προσφορά στον ελληνικό αθλητισμό, διαθέτει (μεταξύ άλλων) και ομάδα μπάσκετ.
Κι ήταν την σεζόν 2004/05 που το εν λόγω τμήμα του σπουδαίου συλλόγου από την Τούμπα της Θεσσαλονίκης έζησε την πιο μεγάλη του στιγμή: συμμετείχε στην Α1, για πρώτη αλλά και μοναδική μέχρι σήμερα φορά!
Η ομάδα, με προπονητή τον Παρασκευά Μουρατίδη, έδωσε την μάχη της για να μείνει στα «σαλόνια» αλλά δεν τα κατάφερε. Με 7 νίκες και 19 ήττες τερμάτισε προτελευταία και αποχαιρέτησε την κατηγορία, μαζί με τον ουραγό Ιωνικό Νέας Φιλαδέλφειας.
Στις αρχές του 2005, λοιπόν κι ενώ ακόμα ήταν ολοζώντανες οι ελπίδες της για παραμονή, η Μ.Ε.Ν.Τ. έφερε… ενισχύσεις για να πετύχει τον στόχο της: απέκτησε τον πόιντ και σούτινγκ γκαρντ, Βλάντιμιρ Μπογκόγεβιτς!
Ο ύψους 1,94 μ. άσος δεν μας ήταν άγνωστος. Τον θυμόμασταν, αλλά με… πίκρα! Στην πρώτη αγωνιστική των ομίλων της τελικής φάσης του Ευρωμπάσκετ της Ντιζόν, το 1999, φορώντας την φανέλα της Εθνικής Γερμανίας είχε «σκοτώσει» την Εθνική μας με τρίποντο στο φινάλε, στα 6,5 δευτερόλεπτα και είχε χαρίσει την νίκη με 59-58 στα «πάντσερ»!
Η εμπειρία (ήδη 29 ετών τότε) και οι παραστάσεις του, όπως και το καλό του βιογραφικό (είχε περάσει από σημαντικές γερμανικές και μη ομάδες κερδίζοντας και τίτλους), γέμιζαν αισιοδοξία τους ανθρώπους των Θεσσαλονικέων.
Τελικά, όπως προαναφέραμε, η κατηγορία δεν σώθηκε, ενώ ο Μπογκόγεβιτς είχε μάλλον μικρή προσφορά στην προσπάθεια της Μ.Ε.Ν.Τ. Σε 11 συμμετοχές στο πρωτάθλημα έβαλε μόνο 13 πόντους, μάζεψε 10 ριμπάουντ, έδωσε άλλες τόσες ασίστ και έκανε και 2 κλεψίματα. Στο τέλος της περιόδου, μετά και την οριστικοποίηση του υποβιβασμού, αποτέλεσε παρελθόν και αποχώρησε από την Θεσσαλονίκη και την Ελλάδα.
Ο Βλάντιμιρ Μπογκόγεβιτς γεννήθηκε το 1976 στο Κράλιεβο, στην Σερβία, όμως σε μικρή ηλικία πήγε στην Γερμανία, παίρνοντας και την υπηκοότητα της χώρας και μαζί το δικαίωμα να αγωνιστεί στην Εθνική της. Έπαιξε σε Γκίσεν, Άλμπα Βερολίνου, Παρτιζάν Βελιγραδίου, Κάχα Σαν Φερνάντο, Κολωνία, Μεσίνα, Τενερίφε, Προστεγιόφ Τσεχίας και έκλεισε την καριέρα του το 2007 στους Ντίσελντορφ Μάτζικς.
Έκτοτε έχει αφοσιωθεί στην προπονητική. Καθοδήγησε τους Καϊζερσλάουτερν Μπρέιβς και τους Γκίσεν 46ers, ενώ δούλεψε και στις ακαδημίες αλλά και ως βοηθός στην πρώτη ομάδα της Άλμπα Βερολίνου. Τώρα καθοδηγεί την U-19 του βερολινέζικου συλλόγου. Ως παίκτης πήρε τρία πρωταθλήματα (όλα με την Άλμπα) και δύο Κύπελλα Γερμανίας (ένα με Άλμπα, ένα με Κολωνία). Έλαβε μέρος με την Εθνική Γερμανίας σε δύο Ευρωμπάσκετ, το 1997 και το 1999.
Ο μικρός, γραφικός και ήσυχος οικισμός του Καλόξυλου στην Νάξο, τον οποίο πρόσφατα επισκέφτηκα και, κάποια στιγμή, θα ήθελα να εξερευνήσω!
Δεν μ’ αρέσει
Που ακόμα είμαστε στα μισά του Ιουλίου… Αργεί να τελειώσει το καλοκαίρι, η χειρότερη εποχή του χρόνου. Ναι, το ξέρω ότι παλιά άλλα έλεγα (και έγραφα) όμως, με τα χρόνια, κατάλαβα ότι το καλοκαίρι είναι ωραίο μόνο αν είσαι (μεγάλο ή μικρό) παιδί ή τουρίστας…
Το τραγούδι της εβδομάδας:
(Είχα πάρα πολύ καιρό να το ακούσω αυτό το τραγούδι… Μου το θύμισε, άθελά της, μια φίλη. Την ευχαριστώ!)
Όταν, τον Ιανουάριο του 2008, ο ΠΑΟΚ απέκτησε, με δανεισμό από τη Ντυναμό Κιέβου, τον Γκόραν Γκάβραντσιτς, η κίνησή του αυτή χαιρετίστηκε ως σπουδαία. Και ήταν, πράγματι!
Ο διεθνής Σέρβος κεντρικόςαμυντικός, 30 χρόνων τότε, είχε παίξει τα προηγούμενα επτά χρόνια με μεγάλη επιτυχία στον ιστορικό ουκρανικό σύλλογο και με την δική του φανέλα είχε ανεβάσει τις «μετοχές» του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο, είχε κερδίσει τίτλους κι είχε συμμετάσχει και στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Όλοι, λοιπόν, περίμεναν να αποτελέσει, με την αδιαμφισβήτητη ποιότητά του, τον ηγέτη της άμυνας του «Δικεφάλου του Βορρά». Εκείνος, όμως, δεν κατόρθωσε εν τέλει να προσφέρει τα αναμενόμενα.
Έλαβε μέρος σε επτά μόλις αγώνες πρωταθλήματος των «ασπρόμαυρων», έχοντας «σκαμπανεβάσματα» στην απόδοσή του – ή του ύψους ή του βάθους ήταν, ενώ προς το τέλος της αγωνιστικής περιόδου στάθηκε και άτυχος, αφού υπέστη θλάση στο ματς κόντρα στον Ατρόμητο στην Τούμπα και στάθηκε αδύνατο να βοηθήσει περισσότερο την ομάδα της Θεσσαλονίκης.
Με το που έληξε η σεζόν, ο δανεισμός του δεν ανανεώθηκε κι ο ίδιος αποτέλεσε παρελθόν από τον ΠΑΟΚ, σίγουρα χωρίς να έχει δικαιώσει τις προσδοκίες που υπήρχαν για εκείνον.
Ο Γκόραν Γκάβραντσιτς
Στις μέρες μας, ο Γκόραν Γκάβραντσιτς έχει κρεμάσει τα παπούτσια του, όμως δεν βρίσκεται στον χώρο του ποδοσφαίρου. Είναι πλέον… αρχιτέκτονας, έχοντας πάρει πτυχίο από τα πανεπιστήμια του Βελιγραδίου και του Κιέβου και ιδρύσει την δική του εταιρεία!
Σε μικρή ηλικία, ο γεννημένος στο Βελιγράδι άσος πέρασε από τις ακαδημίες των Βίντσα, Ερυθρού Αστέρα και Τσουκαρίτσκι. Με τα χρώματα της τελευταίας έμελλε να πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του στον χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, το 1997.
Τον Ιανουάριο του 2001, ο τότε τεχνικός της Ντυναμό Κιέβου, Βαλέρι Λομπανόφσκι, εντυπωσιασμένος από τις εμφανίσεις του, εισηγήθηκε την απόκτησή του. Οι «κυανόλευκοι» τον έκαναν πράγματι δικό τους και τα επόμενα τέσσερα χρόνια εκείνος ήταν ένας εκ των στυλοβατών της άμυνας τους – πανηγύρισε, δε, μαζί τους την κατάκτηση τεσσάρων πρωταθλημάτων (2001-03-04-07), ισάριθμων Κυπέλλων (2003-05-06-07) και τριών Σούπερ Καπ Ουκρανίας (2004-06-07), ενώ κλήθηκε για πρώτη φορά και στην εθνική Σερβίας και Μαυροβουνίου.
Συνολικά, συμμετείχε σε 201 αγώνες των δις Κυπελλούχων Ευρώπης και σημείωσε 22 τέρματα. Την τελευταία τριετία του στην ομάδα, όμως… μπαινόβγαινε στην ενδεκάδα, λόγω τραυματισμών (οι οποίοι τον ταλαιπώρησαν αρκετά και τις ακόλουθες σεζόν).
Αφού γύρισε από τον δανεισμό του στον ΠΑΟΚ, ο 28 φορές διεθνής στόπερ έλυσε το συμβόλαιό του με τη Ντυναμό Κιέβου και πέρασε έξι μήνες χωρίς σύλλογο. Τον Ιανουάριο του 2009 υπέγραψε σε μία άλλη ομάδα που φορά μελανόλευκη φανέλα: στην Παρτιζάν Βελιγραδίου (τι κι αν κάποτε είχε παίξει στον… Ερυθρό Αστέρα!). Κατά τη διάρκεια της μονοετούς θητείας του στην Παρτιζάν συμμετείχε σε 15 αναμετρήσεις και στέφθηκε μαζί της, για πρώτη φορά στην καριέρα του, πρωταθλητής και Κυπελλούχος Σερβίας!
Τον Ιανουάριο του 2010 μεταγράφηκε στην κινεζική Χενάν Κονστράξιον. Ως παίκτης της αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς.
Ο Γκάβραντσιτς έλαβε μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 με την Εθνική Σερβίας και Μαυροβουνίου. Ήταν, εξάλλου, μέλος των «Διάσημων Τεσσάρων». Ποιοι ήταν αυτοί; Η αμυντική γραμμή των «πλάβι» στα προκριματικά της εν λόγω διοργάνωσης, η οποία επέτρεψε στους αντιπάλους τους (σ.σ. Ισπανία, Βέλγιο, Βοσνία, Λιθουανία, Σαν Μαρίνο) να σημειώσουν… μονάχα ένα τέρμα, θέτοντας έτσι ένα νέο ρεκόρ! Τα υπόλοιπα μέλη της περίφημης εκείνης τετράδας ήταν οι Νεμάνια Βίντιτς, Μλάντεν Κρίσταϊτς και Ίβιτσα Ντραγκουτίνοβιτς.
Στο Μουντιάλ του ’06, ο άλλοτε ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ είχε συμπαίκτες του κάμποσους… δικούς μας: τον μεσοεπιθετικό και θρύλο του Ολυμπιακού και του ελληνικού ποδοσφαίρου, Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, τον επιθετικό χαφ Σάσα Ίλιτς που το 2009 πέρασε για λίγο από την Λάρισα, τον τερματοφύλακα Βλάντιμιρ Στόικοβιτς ο οποίος το 2014 ενίσχυσε τον Εργοτέλη και τον πρώην μεσοεπιθετικό της Βέροιας και του… ΠΑΟΚ (2013-2015), Ζβόνιμιρ Βούκιτς!
Το καλοκαίρι του 2007 η ΑΕΚ είχε βγει στην… γύρα για τερματοφύλακα για να αντικαταστήσει τον σπουδαίο Ιταλό Στέφανο Σορεντίνο. Πήρε, λοιπόν, τον Αυστριακό Γιούργκεν Μάχο από τον Πανιώνιο και παράλληλα δανείστηκε από την Μπενφίκα τον Βραζιλιάνο, Μαρσέλο Μορέτο.
Ειδικά για τον Λατινοαμερικανό, η σχετική ανακοίνωση της «Ένωσης» ανέφερε: «Η ΠΑΕ ΑΕΚ ανακοινώνει την έναρξη της συνεργασίας της με τον Marcelo Moretto. Ο 29χρονος τερματοφύλακας αποκτήθηκε με τη μορφή δανεισμού για έναν χρόνο, με την ΑΕΚ να έχει το δικαίωμα να αγοράσει τα δικαιώματά του το καλοκαίρι του 2008». Μόνο που η «κιτρινόμαυρη» ομάδα ποτέ δεν έκανε χρήση αυτού του όρου που υπήρχε στην συμφωνία της με τους «αετούς» της Λισαβώνας!
Ο Μαρσέλο Μορέτο
Ο Λατινοαμερικανός άσος έλαβε μέρος σε 25 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις και ήταν φανερό ότι έχει προσόντα. Ωστόσο, περισσότερο συζητήθηκε λόγω των… άστοχων εξόδων του και των λαθών που έκανε και δεν κατάφερε να εμπνεύσει εμπιστοσύνη! Ήταν τελείως ασταθής και περισσότερο αποτελούσε… πηγή κινδύνων παρά ήταν «φύλακας άγγελος» της εστίας της ΑΕΚ!
Έτσι, αφού ο δανεισμός του τελείωσε, επέστρεψε στην Μπενφίκα άδοξα και από τότε το όνομά του απαραιτήτως συμπληρώνει κάθε λίστα με παίκτες που δεν «έπιασαν» στην «Ένωση»!
Ο Μαρσέλο Μορέτο, ο οποίος σήμερα εργάζεται ως εκπρόσωποςποδοσφαιριστών, άλλαξε μπόλικες ομάδες στην καριέρα του. Ξεκίνησε το 1998 στην πατρίδα του και την Σάο Ζοζέ και έπειτα έπαιξε σε Λοντρίνα, Πορτουγκέσα, Σπορτ Ρεσίφε, Μπραζιλιένσε, 15 Ντε Νοβέμπρο, Φελγκέιρας, Βιτόρια Σετούμπαλ, Μπενφίκα, Μπραζιλιένσε, Ολιανένσε, Άρκα Γκντίνια, Αβαϊ, Ατλέτικο Σοροκάμπα, Αμέρικα Μίνας Ζεράις, Μαϊάμι Ντέιντ και Πορτουγκέσα Ρίο Ντε Ζανέιρο. Κρέμασε τα γάντια του το 2017.
To blog ενός Γιώργου... 