Ούτε έτσι, ούτε αλλιώς…

Ειλικρινά, πιο σπουδαία ευκαιρία του ΠΑΟ να κερδίσει τον Ολυμπιακό από τη χθεσινή, δεν υπήρχε.

Λείπανε τόσοι παίχτες, ήταν πίσω στη βαθμολογία, έχασε ακόμα περισσότερους παίκτες λόγω της φετινής του μάστιγας (τραυματισμοί), αλλά, ούτε έτσι!!!

Κι έβγαλε ο άλλος τα πιστόλια και τα πολυβόλα στη μούρη του Κόκκαλη και όλων των παναθηναϊκών.

Αν έμενε το 0-0 στο α’ μέρος, πιστεύω ότι ίσως και να ‘ληγε έτσι. Το κομβικό σημείο ήταν το γκολ ενώ οι καθυστερήσεις εξέπνεαν. Αυτό “άνοιξε” το παιχνίδι, και ο Ολυμπιακός απέδωσε και καλύτερα. Κι ας του λείπανε τόσοι.

Ένας Σισέ δε φέρνει την άνοιξη.

M’ αρέσει-Δε μ’αρέσει (29/11/2009)

Ο Νοέμβρης τελειώνει; Ναι, ναι, τελειώνει κι αυτός! Ο μήνας που θα μείνει χαραγμένος εσαεί στη μνήμη μου (λόγω απόλυσης, σαφώς), περνάει κι αυτός.

Και για να δούμε τι άρεσε και τι όχι τη βδομάδα που πέρασε. Την προτελευταία, του μήνα Νοέμβρη.

Μ’ αρέσει

1. Το “μέταλλο” του Ολυμπιακού στην Ολλανδία (με Άλκμααρ, 0-0). Δε θα ΄τρωγε γκολ, τι κι αν παίζανε μέχρι και σήμερα ακόμα!!! Κι αν ο μαλακο-Ζαϊρί ήταν εύστοχος στην ευκαιρία που του δόθηκε, ίσως και να κερδίζαμε. ‘ντάξει, μωρέ, καλά έπαιξε ο Ζαουάντ, αλλά άμα το ΄βαζε εκεί… Με το “αχ” μείναμ’ όλοι..

2. Που είδα δύο καταπληκτικές ταινίες μέσα στη βδομάδα. Το District9 και το Whatever Works (ελληνικός ΑΘΛΙΟΣ τίτλος: Κι αν σου κάτσει;..). Δείτε τις!!!

3. Η εκπομπή του Νίκου Μαϊτού στον Επικοινωνία (94,0), με επιλεγμένα καλό νησιωτικό τραγούδι. Κάθε Σάββατο, 12.00-14.00μμ!!!

Δε μ’ αρέσει

1. Η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση. Είμαστε ένα ΜΗΝΑ πριν τις γιορτές! Έλεος με τη μάστιγα τούτη κάθε χρόνο.

2. Που όλη η βδομάδα κύλησε με αντεγκλήσεις και επιδείξεις τσαμπουκά και μαγκιάς από τους δύο… προέδρους των αποψινών “αιώνιων” αντιπάλων!!! Απλώς, ελεεινοί και τρισάθλιοι. Και μετά μου… κατεβάζανε και τους τόνους, όσο ερχόταν το ντέρμπυ!! Είναι τραγικοί!

3. Που σταμάτησε το μπάσκετ ο Άλλεν Άιβερσον. Η παικτάρα!!!

Αποτίμηση αστεριών

Το να φοράς τα αστεράκια στο δεξί μπράτσο είναι σημαντικό. Το Τσάμπιονς Λιγκ!!! The chaaaaaaaaampiooooooons, που λέει και ο ύμνος του! Θέλω να συνειδητοποιήσω, γράφοντας, τι ακριβώς έχει πια παιχτεί στους 8 ομίλους, για να δω τι μπορεί να γίνει στα νοκάουτ.

1ος όμιλος

Μπορντό 13, Γιούβε 8, Μπάγερν 7, Μακάμπι 0.

Η Μπορντό πέρασε. ‘ντάξει μ’ αυτό. Γιούβε-Μπάγερν στο τελευταίο ματς. Απλά τα πράματα: η Γιούβε παίζει για δύο σκορ, η Μπάγερν μόνο για ένα. Η Μακάμπι απλώς για το σεντόνι, για να δώσει κάνα βαθμουδάκι στη χώρα της.

2ος όμιλος

Μάντσεστερ 10, Βόλφσμπουργκ 7, ΤΣΣΚΑ 7, Μπεσίκτας 4

Με Βόλφσμπουργκ-ManU και Μπεσίκτας-ΤΣΣΚΑ να παίζουν την τελευταία αγωνιστική, καταλαβαίνει κανείς τι πάει να γίνει! ΤΣΣΚΑ-Μπεσίκτας είχε έρθει 2-1, οπότε και με 1-0 μόνο, οι Τούρκοι περνούν στο ΟΥΕΦΑ και οι Ρώσοι μένουν εκτός Ευρώπης! Οι “λύκοι”, από την άλλη, νικάνε τη Γιουνάιτεντ και περνούν στην επόμενη φάση. Στα συν τους, το ότι οι “μπέμπηδες” θα κατέβουν όπως χθες: με τους τω όντι μπέμπηδες στη σύνθεση! Όλα τα μωρά στο χόρτο. Μάλλον η Βόλφσμπουργκ θα περάσει.

3ος όμιλος

Ρεάλ 10, Μίλαν 8, Μαρσέιγ 7, Ζυρίχη 3

Με το μεταξύ τους 1-1 πριν από μερικές εβδομάδες, οι Μίλαν και Ρεάλ ουσιαστικά κλείδωσαν την πρόκρισή τους. Κι αυτό, διότι είχαν μετά τη Μαρσέιγ, η μία μετά την άλλη. Οι Ιταλοί, όμως, χθες, απέτυχαν να την κερδίσουν (1-1). Και επαφίενται πλέον στην ποιότητα των Ισπανών (που ήδη έχουν προκριθεί). Λέτε να κάνουν τον άσο οι Ελβετοί τελευταία αγωνιστική, και να περάσουν οι Γάλλοι; Μάλλον όχι: Ρεάλ-Μίλαν λοιπόν από ‘δώ.

4ος όμιλος

Τσέλσι 13, Πόρτο 9, Ατλέτικο 3, ΑΠΟΕΛ 2.

Ξεκάθαρα όλα εδώ. Άγγλοι-Πορτογάλοι στους “16”, οι Ισπανοί μάλλον Γιουρόπα Λιγκ, οι Κύπριοι στα εγχώρια. Εκτός αν κάνουν κανένα διπλό στο Λονδίνο τελευταία αγωνιστική και η Ατλέτικο δεν κερδίσει στο “Καλντερόν” την Πόρτο. Θα είναι αδιάφορες και οι δύο πρωτοπόροι. Αλλά το προβάδισμα για Γιουρόπα Λιγκ το ΄χει η Ατλέτικο.

5ος όμιλος

Φιορεντίνα 12, Λυών 10, Λίβερπουλ 7, Ντεμπρετσένι 0.

Λίβερπουλ-Φιορεντίνα και Λυών-Ντέμπρετσεν τελευταία αγωνιστική. Άνετος άσσος για τους Γάλλους, οι Άγγλοι θα είναι αδιάφοροι μιας και αποκλείστηκαν. Για τους Ιταλούς δε γνωρίζω. Αν η Φιορεντίνα θελήσει να κυνηγήσει την πρωτιά στον όμιλο, θα κατέβει για τη νίκη. Αν όχι, θα βάλει τα δεύτερα. Η Λυών έχει την τύχη στα χέρια της, για πρωτιά.

6ος όμιλος

Μπαρτσελόνα 8, Ρούμπιν 6, Ίντερ 6, Δυναμό 5

Σφαγή!!! Δυναμό-Μπάρτσα και Ίντερ Ρούμπιν!!! Με δύο άσσους, περνά η Ίντερ σίγουρα, και αναλόγως το σκορ στον άλλο αγώνα (σ.σ. 2-0 το ματς στο “Καμπ Νου”, Μπάρτσα-Δυναμό). Οι Ιταλοί λογικά θα κερδίσουν τους Ρώσους και θα περάσουν. Από την άλλη, οι Ισπανοί μπορούν να προκριθούν, αν παίξουν σοβαρά. Όλα όμως μπορούν να συμβούν, σε ένα τόσο αλλοπρόσαλλο όμιλο άλλωστε. Η Ρούμπιν, πάντως, αξίζει να συνεχίσει Ευρώπη, επέδειξε περισσότερη ψυχή, πιστεύω.

7ος όμιλος

Σεβίλλη 10, Ουνιρέα 8, Στουτγάρδη 6, Ρέιντζερς 2

Στουτγάρδη-Ουνιρέα. Τελευταία αγωνιστική. Το ντέρμπυ πρόκρισης!!! Όποιος κερδίσει, Τσάμπιονς – όποιος χάσει, Γιουρόπα! Αλλά και η ισοπαλία ευνοεί τους εκπληκτικούς Ρουμάνους. Σαφώς λοιπόν οι πιθανότητες είναι με το μέρος τους, αφού παίζουν για δύο σκορ! Ποιος θα το πίστευε… Πάμε μωρή Ουνιρέα!!!

8ος όμιλος

Άρσεναλ 13, Ολυμπιακός 7, Σταντάρ 4, Άλκμααρ 3

Ο πρώτος είναι η Άρσεναλ. Ο Θρύλος έχει τα πάντα με το μέρος του: έδρα, πιθανότητες, όλα. Με νίκη του ή ισοπαλία (η Άρσεναλ θα φέρει τα δεύτερα λογικά) περνάει. Αν τα καταφέρει και αυτοκτονήσει, οι Βέλγοι της Σταντάρ (παίζουν εντός με Άλκμααρ) θα περάσουν, αφήνοντάς τον στο Γιουρόπα Λιγκ. ΑΠΕΥΚΤΑΙΟ!!!

Ο Νιγηριανός που τον έλεγαν Mitko

Τον Μάιο, γρονθοκοπούσε αντίπαλο στη Βουλγαρία (στο ντέρμπυ Λέφσκι-ΤΣΣΚΑ Σόφιας), και τιμωρούνταν με έξι αγωνιστικές.

Το 2006, έπαιρνε τη βουλγαρική υπηκοότητα, και το όνομα Μίτκο Ατανάσοφ Γκεοργκίεφ.

Και, το Σάββατο, στέρησε από τον Παναθηναϊκό τη νίκη. ΠΑΟ-Αστέρας Τρίπολης 1-1.

Ο Σαλόζε Ουντόζι. Ο Νιγηριανός από τη… Σόφια, διεθνής με τις Ελπίδες της Βουλγαρίας, που δε θα μπορέσει ποτέ να αγωνιστεί για την πατρίδα που τον υιοθέτησε, μιας και η FIFA με την UEFA δεν του το επιτρέπουν. Βρήκαν, λέει, προβλήματα στα χαρτιά για την υπηκοότητά του.
Μόνο για τη Νιγηρία θα αξιωθεί να αγωνιστεί (αν ποτέ γίνει full international, που λέμε…) ο πρώην άσσος των Τζούλιους Μπέργκερ (Νιγ.), Βίρεν, ΤΣΣΚΑ Σόφιας (Βουλγ.).

Ο Βούλγαρος Σαλόζαρος

Φαντάζεστε να κριθεί ένα ολόκληρο πρωτάθλημα, από αυτόν τον παγκοσμίως άγνωστο παίκτη;

M’ αρέσει – Δε μ’ αρέσει (22/11/2009)

Άλλη μια Κυριακή. Άλλο ένα νέο Μ’ αρέσει! Enjoy!!!

Μ’ αρέσει

1. Η πρόκριση της Εθνικής Ελλάδος στο Μουντιάλ των Νοτιοαφρικανών!!! Κι αν, 16 χρόνια πριν, παίξαμε “4-4-2” (σ.σ. 4 από Αργεντίνους, 4 από Βούλγαρους και 2 από Νιγηριανούς), ελπίζω τώρα να τα πάμε καλύτερα!

2. Που μια κοπέλα άφησε το (ήδη χτυπημένο) εισιτήριό της πάνω στην ακυρωτική μηχανή, δευτερόλεπτα πριν ακυρώσω το δικό μου! Και το πήρα…

3. Η θέα των δεκάδων ορκισθέντων στρατιωτών, στους σταθμούς, στα τραίνα, στα λεωφορεία. Ιδίως, όταν έχεις απολυθεί!

Δε μ’ αρέσει

1. Που λιγοστεύουν τα γαϊδούρια στη χώρα μας, σύμφωνα με αυτή την έρευνα. Το σύμβολο της χώρας και της ψυχοσύνθεσής μας…

2. Που ο (“χρωματισμένος”) ελληνικός αθλητικός Τύπος προτίμησε να ασχοληθεί με τις επικείμενες μετεγγραφές των ομάδων (που υποστηρίζει η κάθε εφημερίδα), αφήνοντας σε μονοστηλάκια ή μικρούτσικα κουτάκια την είδηση του θανάτου του Μεξικανού φορ της Λάρισας, Αντόνιο ντε Νίγκρις. Όταν η ανάγκη να πουλήσουμε φύλλα συναντά την ανθρωπιά στη δημοσιογραφία: ΛΥΣΣΑ ΓΙΑ ΦΥΛΛΑ – ΑΝΘΡΩΠΙΑ 10-0!!!

3. Το κοντρόλ με το χέρι του Ανρύ, που στέρησε από τους beloved Ιρλανδούς την πρόκριση στο Μουντιάλ 2010! Τσάτσικη πρόκριση!!!

Αξύριστος μαλλιάς

Σήμερα ήταν μέρα ορκωμοσίας, στο στρατό.

Γεμάτα με στολές εξόδου τα λεωφορεία, το μετρό, οι σταθμοί. Τσάντες στρατιωτικές και στολές εξόδου. Γυαλισμένα άρβυλα και κουρεμένα κεφάλια.

10 μέρες (πολίτης) είναι πολλές;

Γράμμα σ’ ένα ήρωα

Αγαπητέ Όθωνα,

σου στέλνω αυτό το γράμμα, λίγα λεπτά μετά την πρόκριση της Ελλάδας στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής.

Θα ήθελα να σε συγχαρώ, γιατί είσαι ένας ήρωας. Είσαι ηρωικός, που ανέχεσαι επί οκτώ χρόνια αυτό το συρφετό των ξερόλων, των 11 εκατομμυρίων προπονητών αυτής της χώρας, που έχουν “αποδείξει” ότι το έργο σου οφείλεται στην τύχη, στον… ύπνο του Θεού, στα θαύματα, κλπ.

Δεν είσαι ήρωας επειδή μας έδωσες το Euro. Ούτε επειδή μας πήγες ξανά σε τελικά Μουντιάλ. Ούτε επειδή πέρσι παίξαμε στο Euro ξανά. Ηρωισμό μόνο δε θέλει η μπάλα. Δεν είναι ηρωισμός μόνο η μπάλα.

Εσύ, ένας Γερμανός, μας έκανες να θυμηθούμε τα καλύτερά μας στοιχεία, σα λαός: την ομόνοια, την ομοψυχία, την αγωνιστικότητα, το ακατάβλητο πείσμα, την θέληση, την πίστη (όχι στην Αθηνά, αλλά στο “χείρα κίνει”!). Οι “προπονηταράδες” θεωρούν ότι ήσουν κωλόφαρδος. Μεταξύ μας, ήσουν τυχερούλης – μόνο έτσι όμως δεν έφτασες μπροστά…

Μας έπρηξες λίγο τ’ αρχίδια βέβαια με ορισμένους παίκτες και κάποιες σου εμμονές. Και, αλήθεια, φάγαμε και μεγάλες πίκρες μαζί με τις χαρές, με σένα. 1-4 από Τούρκους, 0-1 από Ουκρανούς, πικροί αποκλεισμοί. Εσύ εκεί, όμως. Απόμακρος, απρόσιτος, σχεδόν βασιλικός, σαν Όθων που λέγεσαι, συν τοις άλλοις. Επίμονος σα γαϊδούρι! Σχεδόν Έλληνας!!!

Γι’ αυτό είσαι ήρωας: που μας ανέχτηκες, και δεν έγινες σαν εμάς! Το ξέρω ότι είναι τραγικό να ΄χεις εκατομμύρια μαλάκες πάνω απ’ το κεφάλι σου, που να σου υποδεικνύουν τι να κάνεις. Εσύ όμως ήξερες πάνω απ’ όλα το σωστό, και τα κατάφερες. Μας έβαλες στο χάρτη – και σου χρωστάμε αιώνια ευγνωμοσύνη!

Και στους παίκτες το ίδιο: που φέρθηκαν σαν πραγματικοί Έλληνες. Απέφυγαν τεχνηέντως τον εύκολο τρόπο πρόκρισης, και έφεραν το πράγμα σε αδιέξοδο! Την τελευταία στιγμή, όμως, όπως προστάζει η σύγχρονή μας ψυχοσύνθεση, βρεθήκαμε εκεί όπου έπρεπε!

Στο Γιοχάνεσμπουργκ!!!

Ήρωα Όττο, ντάνκε!!!

Εν αρχή ην ο Φοέ

Τον Ιούνιο του 2003, ήταν ο Καμερουνέζος Μαρκ Βιβιάν-Φοέ. Λίγους μήνες αργότερα, τον ακολούθησε ο Ούγγρος Μίκλος Φέχερ. Το κακό τρίτωσε με τον Βραζιλιάνο Σερζίνιο, της Σάο Καετάνο.

Τι κοινό είχαν όλοι αυτοί; Πέθαναν παίζοντας μπάλα, μέσα στον αγωνιστικό χώρο, μπροστά στα μάτια χιλιάδων εμβρόντητων (τηλε)θεατών. Κι ενώ πριν έδειχναν λιοντάρια φυσικής κατάστασης!!! Κι ενώ πριν κανείς δεν περίμενε τέτοιο τέλος γι’ αυτούς.

Η ίδια μοίρα βρήκε και άλλους μετά το Σερζίνιο (Οκτώβριος 2004): από τους άσημους Νίλτον Περρέιρα Μέντες (έπαιζε στο Καζακστάν) και Μοχάμεντ Αμπντέλουαχάμπ (της αιγυπτιακής Αλ-Αχλύ), ως τους γνωστότερους Φιλ Ο’ Ντόνελ (της Μάδεργουελ, Σκοτία) και Αντόνιο Πουέρτα (της Σεβίλλης, δις Κυπελλούχος ΟΥΕΦΑ). Στους περισσότερους, η αιτία ήταν η ίδια: ανεπάρκεια της καρδιάς. Σε τι να οφειλόταν; Στα αναβολικά; Στις ιατρικές παροχές (πώς να βγάλεις τόσο κοπιαστικές σεζόν δίχως “βοηθήματα;”..); Στην κακή διάγνωση των γιατρών; Πολλοί λένε, το πρώτο. Η ντόπα δίνει, αλλά και παίρνει…

Σ’ όλους αυτούς προστέθηκε, από τα ξημερώματα της Δευτέρας, ο Αντόνιο ντε Νίγκρις. Ο Μεξικανός άσσος της Λάρισας έπαθε καρδιακή προσβολή, στα 31 του – όχι στο γήπεδο, πάντως, αλλά στο σπίτι του. Οι γιατροί στην Τουρκία (όπου έπαιζε προτού έλθει εδώ) αποκάλυψαν ότι γνώριζε το πρόβλημά του, αλλά συνέχιζε. Η περίπτωσή του ίσως διαφέρει από των υπολοίπων – δεν είναι εμφανή σημάδια ντόπας ή κάποιου άλλου τέτοιου αιτιολογικού. Μάλλον είχε χρόνιο πρόβλημα, αλλά το αγνοούσε για να συνεχίσει να παίζει.

Αντόνιο ντε Νίγκρις

Ήταν 16 φορές διεθνής με το Μεξικό. Καλός παίκτης. Γκολτζής με ικανότητες. Κρίμα – για το Μεξικό, τη Λάρισα, το ποδόσφαιρο…

Μ’ αρέσει – Δε μ’ αρέσει (15/11/2009)

Το πρώτο “πολιτικό” Μ’ αρέσει. Το χακί είναι πλέον παρελθόν. Κι η ηλιόλουστη αυτή αθηναϊκή Κυριακή, έχει μόνο ένα post που να της αρμόζει: το παρακάτω!

Μ’ αρέσει

1. Η απόλυτη ανακούφιση, η απόλυτη ανάσα ευτυχίας του άρρενος Έλληνα πολίτη: η απόλυση (μου) απ’ το στρατό! 12 μήνες υπομονής, επιτέλους πέρασαν. Όχι, Μαμά Πατρίδα, δεν πιστεύω ότι θα μου το ανταποδώσεις, αυτό που εγώ σου πρόσφερα. Θα τον βρω εγώ το δρόμο μου, μη φοβάσαι – εσύ να ΄σαι καλά, να μας τα πρήζεις. Λ.Ε.Λ.Ε.!!!

2. Το εξαιρετικό γήπεδο 5×5 στο Ίλιο, Sala Sports. Κλειστό σαν γήπεδο μπάσκετ, με εξαιρετικό χλοοτάπητα και πισίνα από δίπλα για δελφινιές (αν δε γουστάρεις μπάλα)!!!

3. Η καφετέρια Balla D’ Oro, στο Σιδηρόκαστρο. Δε μπορούσα να φύγω από την πόλη (οριστικά;…) δίχως να κάτσω στην πιο μπαλαδοκαφετέρια ever που έχω κάτσει ποτέ!

Δε μ’ αρέσει

1. Που έκανα να φύγω από το στρατόπεδο, την ημέρα της απόλυσης, πόση ώρα! Ως τις 12 μας τραβολογούσαν, για υπογραφές!!! “Πρήχτες” ως το τελευταίο σου λεπτό εκεί!!!

2. Το ότι έχουν αυξηθεί ανησυχητικά, τελευταία απ’ ότι βλέπω, τα reality… Τελικά, όντως η χώρα βρίθει ψωνίων…

3. Η (το λιγότερο) βαρετή εικόνα της Εθνικής, στο χθεσινό μουντιαλομπαράζ με τους (απλώς υποφερτούς) Ουκρανούς.

Υ.Γ.1: Ρε τι έχασαν χθες οι Βόσνιοι;

Υ.Γ.2: Έχουμε νέες παραφιλολογίες και συνωμοσιολογίες καταστροφών και συντέλειας του κόσμου, ακούω, με αφορμή την ταινία καταστροφής 2012. Αυτός ο Ρόλαντ Έμεριχ γιατί δε μας αφήνει σε ησυχία, με τις “δε-μένει-κολυμπηθρόξυλο-όρθιο” ταινίες του (λέγε με Γκοτζίλα, Ημέρα Ανεξαρτησίας, Τhe day after tomorrow, Οχτάποδα φρικιά, κ.ά.);

Πρόβατα στη μπάλα

Οι Νεοζηλανδοί ασχολούνται πολύ με τα πρόβατα. Τα γαλακτοκομικά τους είναι τα καλύτερα του κόσμου, ενώ εκτρέφουν νέες ράτσες προβάτων και τα εξελίσσουν.

Κι αλήθεια, σαν “πρόβατα επί σφαγή” πήγαν οι διεθνείς ποδοσφαιριστές τους στο πρόσφατο (καλοκαίρι 2009) Κύπελλο Συνομοσπονδιών της Νοτίου Αφρικής: σε όμιλο με αντιπάλους Ισπανία, Νότιο Αφρική και Ιράκ, απέσπασαν μόνο μια λευκή ισοπαλία από τους τελευταίους (που ήθελαν νίκη για να περάσουν). “Άρπαξαν” πέντε από τους Ισπανούς (5-0) και δύο από τους διοργανωτές (2-0). Και, στα ίδια γήπεδα το καλοκαίρι, οι Νεοζηλανδοί θα είναι εκ νέου παρόντες. Για το Μουντιάλ αυτή τη φορά. Το “μεγάλο”. Το “επίσημο”. Όχι το “ιμιτασιόν”! Νίκησαν χθες 1-0 το Μπαχρέιν στην πρωτεύουσα Ουέλινγκτον, και με το 0-0 του πρώτου play-off αγώνα στη Μανάμα του Μπαχρέιν, προκρίθηκαν αυτοί στην τελική φάση, 28 χρόνια μετά την τελευταία τους παρουσία σ’ αυτό το επίπεδο (Ισπανία, ’82).

Το χρυσό γκολ, ο Ρόρυ Φάλλον (της αγγλικής Πλύμουθ), στο 44′.

Το ’82 είχαν παίξει με Βραζιλία, Σκοτία, Σοβιετική Ένωση – έχασαν κι απ’ τους τρεις με μεγάλα σκορ. Άποντοι, ουραγοί, αποχαιρέτησαν νωρίς το τουρνουά. Τώρα, ελπίζουν σε λίγους περισσότερους πόντους.

Ελλάδα και Ευρώπη

Η Ελλάδα, πάλι, παίζει απόψε στα play-off πρόκρισης με τους Ουκρανούς. Θεωρώ επικίνδυνο το παιχνίδι. Είχα πάει στο 0-1 για τα προκριματικά του Π.Κ. 2006 πριν 4 χρόνια. Είχα δει μια έξυπνη ομάδα, που παραμόνευε για να αρπάξει τη νίκη με πονηρές αντεπιθέσεις. Και με παίκτες που έλαμπαν στο γήπεδο, όπως ο Σεβτσένκο και ο Ανατόλι Τίμοστσουκ (νυν της Μπάγερν). Αν δεν πάρει καλό σκορ απόψε η Εθνική, θα τα βρει σκούρα στο γήπεδο-παλάτι του Ντόνετσκ την Τετάρτη. Αν γίνει βέβαια εκεί το ματς, μιας και όλη η χώρα έχει μπει σε καραντίνα λόγω της γρίπης.

Στα υπόλοιπα παιχνίδια, υποστηρίζω φανατικά Βόσνιους (παίζουν με τους υπερόπτες και ΛΟΥΖΕΡΣ Πορτογάλους). Θα λείψει ο καλαμοβάτης Κριστιάνο Ρονάλντο, και οι γερμανοτραφείς Ιμπίσεβιτς-Μισίμοβιτς-Τζέκο καραδοκούν.

Οι επίσης αντιπαθείς Γάλλοι παίζουν με τους σκληρούς Ιρλανδούς. Δε νομίζω ότι έχουν κάτι το αξιόλογο να προσφέρουν οι πάλαι ποτέ κυρίαρχοι (κόσμου και Ευρώπης) Γάλλοι. Αντιθέτως, μου αρέσει που πάντα οι Ιρλανδοί “διψούσαν” για καλές εμφανίσεις. Μακάρι να προκριθούν.

Τέλος, Ρώσοι και Σλοβένοι παίζουν σε ένα ντέρμπυ ψιλοαδιάφορο, αλλά με τους πρώτους να έχουν τον έλεγχο, πιστεύω. Θα τους δυσκολέψουν μεν οι Σλοβένοι, αλλά εν τέλει θα περάσουν.